Het zit de PVV-voorman de laatste tijd niet mee. Hij heeft weer zetels verloren in de Tweede Kamer, zijn voorstel om de Kamer te ontbinden kreeg van niemand steun, er zitten dames met hoofddoeken in de Kamer, Bosma is weggestemd als voorzitter en met een beetje pech wordt Rutte gewoon weer premier. Kortom: het is niet leuk om Geert te zijn.
Al sinds de PVV alle zetels in het Europees Parlement verloor, is Geert ontzettend verbitterd. Het zeteltje voor De Graaff (na de Brexit) is dan ook maar een magere troost voor de getergde partijvoorzitter. Daarom probeert hij al een tijdje in het buitenland aan de bak te komen. Eind januari kreeg Geert eindelijk het verlossende bericht van het David Horowitz Freedom Center: er was een baantje voor hem gevonden.
‘Het was nog niet meteen een wereldbaan,’ vertelt Geert, ‘maar er waren wel doorgroeimogelijkheden. Maar zelfs zonder het uitzicht op een betere baan had ik het aangenomen. Ik sta nog liever post te sorteren en kopietjes te maken voor Horowitz dan in het geïslamiseerde Nederland achteruit te blijven boeren. Ik kan mijn aanhangers wel beloven dat ik de islamisering stop, maar het is gewoon te ver gekomen. De invasie is niet meer te stoppen.’
Toch dreigt Geerts American Dream niet door te gaan. De felbegeerde Green Card werd hem geweigerd omwille van zijn strafblad. ‘Waanzin,’ reageert Geert. ‘Onder het leiderschap van Trump zou het geen probleem zijn geweest, maar sinds die bestorming van het Capitool denken ze nu vast dat ik een criminele opruier ben. Maar Trump komt heus nog wel terug, dus nu moet ik deze periode even met reizigersvisa overbruggen. Maar die krijg ik dus weer niet door de coronacrisis. Die nepambassade vindt mijn reis niet noodzakelijk, dus voorlopig kan ik het wel vergeten. Complete waanzin. Ik bedoel: ik ga nog wel tegen de islam vechten. Hoeveel noodzakelijker willen ze het hebben?’
Voorlopig zit er dus niets anders op dan in de Tweede Kamer te blijven zitten. ‘Wacht maar,’ mokt Geert, ‘ik ga het Rutte nog heel lastig maken. Misschien koop ik wel een scheetkussen. Of jeukpoeder. Dan kunnen we nog lachen.’
…
…
…
PS: dit is uiteraard satire. Take it easy.
De G-Spot 